Blog Comment

PANTIP.COM : B8640939 เกี่ยวกับการขายของทางอินเตอร์เน็ต [SME]

ปี 2538 ขายส่งสินค้า ใช้พนักงานขาย 4 คน ยอดขายประมาณ 10 ล้านบาท/เดือน มีกำไรสุทธิ 3.6 ล้านบาท/ปีหลังวิกฤติปี 2540 จนถึงปี 2543 ยอดขายลดลงเหลือประมาณ 4 ล้านบาท/เดือน ขาดทุนสะสม 1.5 ล้านบาท/ปีปี 2544 เปิดช่องการขายทางเน็ต เปิดวันแรก ก็มีลูกค้าใหม่ๆติดต่อเข้ามาเพิ่มช่องทางการจำหน่ายใหม่ๆ มียอดขายเพิ่มขึ้น 6 ล้านบาท/เดือน มีกำไรสุทธิ 4 ล้านบาท/ปีตอนเปิดเน็ตปี 2544 ใหม่ๆ ต้องขยันโพสท์ข้อความ ใช้การโฆษณาผ่านเว็บดังๆ เช่น sanook hunsa thai2hand thaitambon ฯลฯ โดยเฉพาะเว็บไทยตำบลดอทคอม เนื่องจากเป็นกลุ่มลูกค้าเป้าหมายโดยตรง มีการโพสท์ไปกว่า 8000 ครั้ง มีลูกค้ารู้จักผ่านทางเว็บไม่ต่ำกว่า 10,000 ราย จนถึงปัจจุบัน มีลูกค้าใหม่เฉลี่ย 3-5 ราย/วัน สร้างรายได้ไม่ต่ำกว่า 150 ล้านบาท มีกำไรสุทธิผ่านช่องทางนี้ไม่ต่ำกว่า 20 ล้านบาท ไม่มีหนี้เสีย เนื่องจากขายผ่านเอเย่นต์ เป็นเงินสดหรือโอนเงินก่อนส่งมอบสินค้าต้นปี 2552 เปิดบริษัทใหม่ มีพนักงาน1คนและขายผ่านทางเน็ตเพียงอย่างเดียว ใช้ต้นทุนหรือปัจจัยต่างๆของบริษัทเดิม มียอดขายประมาณ 200,000 บาท/เดือน มีลูกค้าใหม่เฉลี่ย 10 ราย/เดือนการที่ลูกค้ากล้าที่จะสั่งซื้อของทางเน็ตและเชื่อถือมีปัจจัยคือ-องค์กรมีตัวตนและสถานที่ตั้งชัดเจน สามารถแสดงเอกสารหนังสือรับรอง/ภพ.20/บัตรผู้เสียภาษีอากร ให้กับลูกค้าได้-มีการแสดงภาพสินค้า ขนาด คุณสมบัติ ราคา/หน่วย ชัดเจน มีการยืนยันในใบเสนอราคา ก่อนทำการซื้อขาย-การชำระเงินผ่านธนาคาร มีหลักฐานในการรับชำระเงิน สามารถออกใบกำกับภาษี+ใบเสร็จรับเงิน ก่อนส่งมอบสินค้า-วันที่ตกลงส่งมอบสินค้า ต้องซื่อสัตย์ ไม่ผิดคำพูด หากต้องฝากส่งสินค้าโดยรถรับจ้างหรือบริษัทขนส่ง ต้องมีเอกสารรับฝาก+แจ้งให้ลูกค้าทราบเป็นรายๆไปทำแบบนี้ จึงทำให้บริหารจัดการได้ง่าย ข้อสำคัญคือ การค้าส่งต้องสร้างคู่ค้าหรือพันธมิตรไว้มากๆ หากสินค้าขาดสต็อก ก็สามารถโป๊วของจากคู่ค้าได้ทำให้ไม่มีปัญหาเรื่องการผิดนัดส่งมอบสินค้า คือต้องมีแผน1 แผน2 แผน3ซึ่งซัพพลายเออร์อื่นๆ ไม่สามารถทำอย่างเราได้